پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

اینکه بهره گیری از توان تجربی-تاریخی بازنشستگان در ایران، مورد غفلت و کم توجهی است را باید از دو منظر زیاده خواهی گروهی از همین بازنشستگان در دوره تصدی‌های مدیریتی و ایجاد شکاف بینانسلی و از طرف دیگر، ضعف واقعی چرخه مدیریت دانش در کشور جستجو کرد. مسئله مورد اشاره یک بحث است و حمایت علی الظاهر بی‌طرفانه و شدیدا رپرتاژگونه تبلیغاتی از آقای عابدزاده سازمان هواپیمایی یک بحث دیگر. هرمنوتیک متن بیان می‌کند که یا نویسنده دارای علقه عاطفی با جناب آقای عابدزاده است یا دارای منفعت مادی در این سیستم سرتا به پا مشکل صنعت هوانوردی غیرنظامی کشور. فقط چند سوال، لطفا پنج خاصیت مدیریت عمری آقای عابدزاده در صنعت هوانوردی را نام ببرید ؟ آیا می‌دانید ایشان چطور در آسمان جای خودش را باز کرد و با توسل به چه شیوه‌هایی ارتقا مدیریتی خود را رقم زد؟ آیا می‌دانید چقدر دلسوزانه با ایشان برای تحول صنعت هوانوردی کشور صحبت شد؟ اگر شما نمی‌دانید ، خودشان و آقای جعفرزاده مدیر محترم روابط عمومی‌شان باخبرند و احتمالا شهادت می‌دهند.

تابلوی خسته و رنگ پریده سازمان هواپیمایی کشوری، هدیه تصویری ما به وزیر محترم راه و شهرسازی. باید از آقای مهندس اسلامی پرسید که قرار ما از اول این بود؟ انتظار ما از شما در حوزه هوانوردی بسیار بالاتر از عملکرد موجود است جناب وزیر . از سازمانی که به ظاهر هویتی خود کم توجهی نموده و احتمالا برایش بی اهمیت است، چه انتظاری برای تامین امنیت پروازها و انجام درست وظایف می توان داشت؟ آقای وزیر ، آیا بعد از گذشت سه سال، حکم انتصاب مهندس عابدزاده قانونی است؟ لطفا بشکل شفاف پاسخ دهید.